Selinunte

2013

We komen nu in het westelijke gedeelte dat vooral onder Arabische invloed stond. Zo is een groot deel van de inwoners van Sciacca van Arabische afkomst. In Sciacca bij de bakker weer lekkere broodjes gekocht, deze keer grote ronde bollen gevuld met spinazie, mozzarella en ham. Ik warm ze dan zelf nog een beetje op in de oven. Marinus zag ineens een kapper die hem wel aanstond. De man was bezig, ik vroeg of het nog lang duurde want hij was de man aan het scheren en misschien moest hij ook geknipt. Nee hoor hij kon meteen gaan zitten want hij belde een collega. Binnen de 2 minuten kwam er een klein mannetje binnen, type oudere jongere, met staartje/knotje in zijn nek.

De haven van Sciacca.

Zou dit wel goed komen was het niet iemand die even van een terras geplukt was om ook even wat bij te verdienen? We hadden er even onze twijfels over maar het kwam helemaal goed. Toen hij klaar was en we weg gingen kregen we van beide kappers een hand. Het zag er weer picobello uit. Beneden bij de haven gekeken ook altijd wel wat te zien. Toen maar weer een stukje verder. Het weer begon weer te veranderen, het leek wel of er mist uit zee kwam het zag helemaal wazig. Evengoed af en toe een beetje zon maar de wind was koud, weer eens wat heel anders. Geen weer om langs de kust een plekje te zoeken. Het landschap is hier ook anders we zitten niet meer in de tuinbouw maar we zitten nu in de wijnstreek, overal dus druiventeelt. We hebben een vrij plekje in Marinella vlak bij de archeologische plek Selinunte, links van de ingang op een plein, N37.58616 E12.83884. Morgen gaan we de archelogische plaats Selinunte bezoeken ook weer een plek met tempels.

 

 

 

 

 

Ineens was het weer zonnig dus maar even naar beneden naar het haventje gelopen, hier merk je dat er al wat buitenlandse toeristen zijn. De zee is weer erg ruig, wat een golven. Zo is het zonnig en zo begint het weer te betrekken, we krijgen 's avonds een fikse bui met hevige rukwinden. 's Morgens vroeg lopen we naar de ingang maar de eerste bussen zijn al gearriveerd. Selinunte was een Griekse enclave in het Afrikaanse gedeelte van het eiland. Ooit ook een zeer welvarende stad, die een concurrent was van Segesta, dat in het noorden ligt. Selinunte is door Segesta, dat hulp kreeg van de Carthagers(uit Tunesië) geplunderd en verwoest. Selinunte kwam de klap nooit helemaal te boven. Selinunte is iets minder druk dan Agrigento. De tempelvallei in Agrigento ziet er wat gelikter uit, maar hier is niet alles afgeschermd en kun je in de tempel of op de brokstukken klimmen(sommigen doen dat).Er zijn 2 gedeeltes die best wel ver uit elkaar liggen. De groepen worden met de bus weer naar het andere gedeelte gebracht maar wij hebben het gelopen. Prachtige uitzichten op de kust naar Marinella en Triscina. Terug door het dorp gelopen en bij de bakker brood gekocht, die had ook Arancini's nu maar eens die gevuld waren met mozzarella en ham.

Selinunte, tempel E, gedeeltelijk herbouwd en waarschijnlijk gewijd aan Hera.

Daarna zijn we naar de Cave di Cusa gegaan. De steengroeve waar de zuilen voor de tempels uit het zachte gesteente werden gehakt. Volgens de Duitse WOMO door slaven. De groeve ligt ook nog eens 12 km NW van Selinunte en de zuilen moesten toen daar nog naar toe gebracht worden. Na de verwoesting van Selinunte is het werk daar dus abrupt gestopt. Vandaar dat je stukken kunt zien die bijna klaar waren. Heel bijzonder om te zien en er komen weinig mensen dus het is er heerlijk rustig in een mooie omgeving. We waren wel bijna op het terrein verdwaald omdat er nergens bordjes stonden. Eigenlijk voldoet de eerste "uitgraving" om een goed beeld te krijgen. Zeker de moeite waard om er heen te rijden. Daarna langs de kust gereden, in principe mooie plekken gezien maar door de zeer harde wind kon je nergens staan. Dus werd het maar camping Sporting Club Village in Mazara del Vallo.