Pilion is een schiereiland waar nog geen massatoerisme is, het is vooral geliefd bij de Grieken. In het noorden is Pilion bergachtig, er is zelfs een klein skigebied. In de mythologie is het het gebied waar de centauren woonden, wezens die half mens, half paard waren. Verder is het gebied heel waterrijk en de fruittuin van Griekenland. Een van de mooiste streken van het vaste land, het heeft van alles, bergen, bossen, strand en nog redelijk rustig zeker in het zuidelijkste deel voorbij Argalasti. Een aantal jaren geleden waren we al eens 14 dagen hier.
We gaan eerst naar Makrinitsa een bergdorp even boven Volos, het dorp heeft mooie argontika huizen(herenhuizen) die karakteristiek zijn voor deze streek. Helaas regent het een beetje en is Makrinitsa uitgestorven. Normaal is dit een drukke toeristische plaats. Op het dorpsplein staat een hele grote oude plataan, een Osmaanse marmeren fontein en een schattig kerkje. Maar zoals ik al zei we waren hier al eens en omdat het een beetje regent gaan we weer verder naar Portaria. Overal zie je hier de ingemaakte vruchten te koop, kleurige potten op een rij. Daarna gaan we richting oostkust, omdat dit een smalle "moeilijke kust" is besluiten we te overnachten op de Haniapas, het is 1200 m hoog en het is er dan 16 graden. In het dorp staan we op een pleintje tegen over een gebouw vlak naast de weg. Maar het is hier 's nacht rustig en we slapen prima bij deze temperatuur.
De volgende dag dalen we via zeer smalle weggetjes af naar de kust naar Horefto, waar nog nauwelijks iets te doen is. We gaan verder naar Ag.Ioanis. Hier is al wat meer toerisme, dit zijn echter allemaal zeer kleine plaatsjes en alles is er zeer kleinschalig, een grote supermarkt is er bv niet. Wel een camping waar we deze keer weer voor kiezen. De volgende dag rijden we van de camping links af steil de berg op, maar de wagen trekt het prima, met de fiatducato onze vorige camper had dat waarschijnlijk problemen gegeven.
Het is hier een prachtige kust, overal bloemen, fruitbomen en veel hortensia kwekerijen zie je. We rijden naar het strand Milopotamos en drinken boven op de parkeerplaats een koffie, het is nu behoorlijk warm. Het strand ligt schitterend beneden in de baai en het is er nu nog rustig. Daarna gaan we door naar Argalasti dit heeft een supermarkt zodat we weer even inkopen kunnen doen want we willen straks aan de stille oostkust in het zuiden gaan staan . We gaan naar Paltsi beach, een prachtige baai met een paar restaurantjes, er is ook een kerkje en achter de kerk is een kraan. Water vinden is in heel Griekenland eigenlijk geen probleem. We staan aan het strand en hebben van een paar Tamarisken bomen een beetje schaduw wat erg prettig is want het is al behoorlijk warm. Deze kant van de kust is heel rustig ook omdat er geen doorgaande weg langs loopt, die loopt aan de westkant. Na 2 dagen gaan we weer via Argalasti terug, dit is een redelijk grote plaats en eens kijken of er een internetcafé is. Argalasti heeft een gezellig dorpsplein waar het nu nog rustig is. Maar er is geen internet, bij navraag moet er een mogelijkheid zijn in Milina, een klein plaatsje aan de westkust.
In Milina begint het seizoen een beetje op gang te komen. Hier zit volgens mij ook een Nederlandse touroperator net zo als in Afissos. Beiden leuke kleine plaatsjes met kleinschalig toerisme. En het klopt we vinden een internetcafé in Milina. De kust is hier erg mooi toch gaan we niet naar het zuiden naar Trikeri waar we ook al eens waren we willen naar Afissos waar we een aantal jaren geleden 14 dagen met Ross holidays waren en waar we goede herinneringen aan hebben. We lopen eerst nog even door Horto, minder toerisme hier dan in Milina maar ook een schattig plaatsje. We rijden dus weer naar het noorden en komen weer door Argalasti. We weten dat er vlak voor Afissos een klein pleintje is aan het strand daar willen we een nachtje staan en vanavond dan even op het pleintje eten. Als we van de grote weg af draaien en even later bij het pleintje komen zien we dat er een watersportcentrum gebouwd is en dat er totaal geen mogelijkheid meer is om te staan en/of parkeren. We rijden even verder komen de hoek weer om en toen ging het fout.
De koppeling, het gedeelte waar je dus je voet opzet, breekt af. We kunnen net uitwijken op een plek van een bouwplaats. Ja dat heb je dan met vrijdag de 13e (juni)!!!We gaan de ANWB bellen voor hulp, om een lang verhaal kort te maken we hebben daar van 1 uur 's middags tot half 8 's avonds gestaan. Het probleem is dat er in Griekenland niet gesleept(met touw) mag worden, in heel Griekenland zijn maar 2 diepladers waar een grote camper op past. Men heeft ons toen gesleept op een lepelwagen, dus de voorste wielen van de grond. 's Avond om 9 uur waren we bij een Fordgarage in Volos.
Toen we daar op de sleepdienst stonden te wachten ben ik Afissos ingelopen, een heerlijk plaatsje. We hebben hier al eens een keer in een appartement gezeten. Onder tussen wordt er heel wat afgebeld, uiteindelijk regelt Ford Duitsland(notehilf) de sleep. Zo staan we op vrijdag de 13e, op een bedrijventerrein in Volos, i.p.v. aan een strandje in Afissos. We hebben nog een probleem want het is dit weekend Grieksorthodox Pinksteren en alles is dus gesloten, de garage is dinsdag pas weer open. Dan kan pas het onderdeel uit Larissa opgehaald worden en kan er gerepareerd worden.
De volgende dag krijgen we via de ANWB vervangend vervoer en gaan we op zoek naar een hotel. Volos is een drukke stad en zeker dit pinksterweekend gaat men richting Pilion. Omdat de Fordgarage ook aan de westkant van Volos is gaan we daar op zoek naar een hotel. Op een paar kilometer afstand vinden we in Alikes een familiehotelletje. 's Avonds maak ik in de camper nog wat eten klaar, de koelkast zat net helemaal vol, dit ook i.v.m. naderend Pinksteren.
Tussen de camper en huurauto eten we gewoon met de tafel en stoelen op straat. Overdag gaan we met de huurauto de kust ten westen van Volos verkennen. Alikes is een toeristische plaats voor de Grieken, buitenlanders zie je hier niet, die zitten in Pilion. Voorbij Alikes komen een paar kleine plaatsjes aan het water, het is hier zelfs nu nog rustig. Nea Anchialos is weer wat drukker maar alleen met Grieken, geen buitenlander te zien. 's Avonds zitten we op ons balkon met uitzicht op zee, tegen over ons is een groot huis waar diverse families in wonen. Men loopt in en uit bij elkaar en zit buiten met elkaar te praten, de was wordt gedaan, er worden mensen thuis gebracht en weer opgehaald, voor ons is het een bron van vermaak.
Na Afissos hadden we het plan bij Kala Nera op een camping te gaan staan en vandaar weer met de scooter er op uit. Nu gaan we dus met onze huurauto naar Kala Nera, het is hier vreselijk druk en het strand ligt vol. We horen hier ook regelmatig Nederlands spreken er zitten n.l. diverse touroperators in Kala Nera. Het is niet onze plek, we gaan weer naar Kato Gatzea, dit ligt vlak bij maar het is opvallend hoe rustig het hier nog is. Even ten noorden hiervan vinden we een rustig strandje met wat schaduw van een Tamarisk, het is behoorlijk warm. Dinsdag gaat Marinus naar de garage want hij wil er bij zijn als ze gaan repareren en hij rijdt hem zelf(zonder koppeling dus) de brug op. Gelukkig heeft men in Larissa het onderdeel en aan het eind van de ochtend begint men aan de reparatie. Een en ander zit niet helemaal mee en dreigt zelfs nog uit te lopen naar de volgende dag. Ze werken n.l .maar tot half 5! Maar met hulp van Ford Duitsland en pressie van hun kant maakt men de klus toch af en is de wagen half 6 klaar. Het plan was eventueel naar Evia te gaan en Delfi en via de westkust weer terug naar Igoumenitsa waar we 16 juli de terugtocht besproken hadden. Het is echter al zo warm, tegen de 40 graden en het wordt druk, zeker in de weekenden, daarom besluiten we terug te gaan. Dat andere komt nog wel eens t.z.t.
We rijden weer via Metsovo in één stuk terug naar Igoumenitsa en gaan de terugtocht omboeken. Dit kan niet meer naar Venetië maar de volgende avond wel naar Ancona, dat doen we dan maar. We staan die nacht en volgende dag even ten noorden van Igoumenitsa aan Deprano beach waar het vol staat met campers die op hun overtocht wachten. Die dag zitten we aan het strand onder een boom en zien heel wat boten van Minoan Lines vertrekken.'s Avonds rijden we naar de haven en wachten daar op het moment dat we aan boord kunnen.
Tegen middernacht vertrekken we en de volgende dag 's middags zijn we in Ancona. In een klein plaatsje onder Cremona overnachten we bij een pleintje aan een parkje. Het is snikheet, tegen 12 uur('s nachts) spoel ik me even af met de buitendouche. Hier hebben we ook deze reis weer heel veel plezier van gehad. De volgende dag gaan we richting Zwitserland, misschien kunnen we daar nog een paar dagen blijven.
Het regent echter dat het giet en we hebben geen zin om af te wachten of het droog wordt. We rijden door naar Baden-Baden waar een vriend van ons woont. Als we hem bellen blijkt hij thuis te zijn en we zijn welkom. Na een gezellige avond brengen ze ons weg naar de camperplaats in Baden-Baden. De volgende dag rijden we naar huis waar we dus 22 juni aankomen. Een prachtige reis van bijna 11 weken en we gaan zeker nog een keer terug om de andere plekken nog een keer te bezoeken die we in gedachten hadden.