Buggerru

2014

Van Su Nuraxi naar de kust is een afwisselende route. Het eerste stuk is een heuvelachtig landschap en dan bij de kust wordt het weer bergachtig, je gaat zelfs een pas over. Dit gebied, Sulcis is het oude mijnbouw gebied van het eiland, er was zilver,koper, lood,ijzer en zink. Het is bekend dat de nuraghische volken metaal konden bewerken. De mijnen zijn nu allemaal verlaten. We rijden eerst naar Capo Pecora bij Portixeddu een mooi plekje, er staan heel veel paarse bloemen in bloei. Bij Portixeddu begint een mooi strand en een mooi stukje kust. In het begin van de middag zoeken we een mooi plekje, een officiële CP met prachtig uitzicht op het strand. Na een half uur worden we gek van de vliegen, inpakken en weg wezen.

 

 

 

 

 

Dan naar Buggerru een plaats met een grote officiële CP bij de haven waar veel camperaars staan wat ik op internet gelezen heb. Gesloten, hij zou het hele jaar open moeten zijn maar een slagboom naar beneden met slot erop. We gaan het dorp in en gaan eens informeren hier of daar. Eerst vlak bij de haven, havenkantoor gesloten. Bij een man in een soort buro geïnformeerd, nee die weet het ook niet en oppert gewoon de boom omhoog doen. Dat kan dus niet want er zit een slot op. We zien het gemeente huis, ook gesloten, alleen 's morgens en woensdagmiddag open. Dan zien we een gebouw van de carabinieri, ook gesloten maar aan de muur een bel. We proberen het, we horen dat een telefoonverbinding gemaakt wordt en ja hoor even later klinkt het pronto? Ik vraag waarom de CP gesloten is, dat weet hij niet, dat valt niet onder hun verantwoording daar voor moest ik bij de commune/gemeente zijn. Er volgt nog een heel verhaal maar ik roep al ho ho dat begrijp ik toch niet allemaal, wel van die verantwoording dus dan houdt het op, helaas. Als we weer terug komen bij de CP zien we ineens dat voor de oprit nieuw cement gestort is en dat dit nog niet droog is. Ja je gaat toch niet als het slecht weer is in januari of februari je oprit vernieuwen. Dat doe je als het mooi weer wordt en het seizoen begint. We overnachten bij de promenade waar overal verbodsborden staan voor campers. Vanmorgen weer via de kust route verder, even buiten Buggerru staat een oude compressor, groot parkeerterrein erbij en mooi uitzicht op de plaats. Dus tijd voor koffiepauze, we rijden nog maar net maar je moet van de gelegenheid gebruik maken als die daar is.

Buggerru met links onder de flats de restanten van een oude gesloten mijn.

Verder weer via een een goede maar steile route(13%) naar beneden. Hier staan nu ineens overal oranje bloemen, die hadden we nog niet gezien. Bij Masua gaan we naar het strand een prachtig plekje met rotsen en een grote rots in zee, Pan di Zucchero(suikerbrood). Hier vlakbij is ook het oude verlaten mijnmuseum, tot nader order gesloten. Het plekje aan het strand is erg mooi, we bijven hier even. Na 2 uurtjes op het strand gaan we weer verder.

 

 

 

 

 

Bij Nebida maken we een kleine wandeling rond de berg( bij het parkeerterrein). Via een promenade om de berg heb je een mooi uitzicht op zee en op Nebida.We overnachten bij  Fontanamara op de P aan het strand ( N 39.28940 E 8.43791). In dit soort situaties zijn we extra blij met de luxe voorzieningen die we hebben zoals 's morgens even het brood warmen zodat we toch " verse broodjes" hebben. Met de omvormer kunnen goed alle apparatuur opladen en dan de Ipad met het simkaartje van WIND zodat we heel gemakkelijk online kunnen. Ja soms hebben we geen of slecht bereik, je hoort de Sardijnen ook regelmatig pronto roepen als je verbinding weer even weg valt. Morgen willen we de stad Iglesias in, van een camperaar hebben we gehoord dat hier een goede wasserette is.