Radhimë

2019

We zijn van Tirana naar Elbasan gereden hier is een nieuwe snelweg die praktisch helemaal klaar is. Tom Tom snapt er niks van en is steeds van slag.Elbasan daar waren we in 2012 toch ook dacht ik dus even op mijn eigen site kijken, ha ha ha. En ja hoor hier ligt een kuuroord Llixha met de sulfaat houdende bronnen waar destijds de werknemers van de zeer vervuilende staalindustrie konden kuren. Het was een hele bijzondere leuke plek alles staat nog in www.opstapmetdecamper.nl even zoeken boven aan op de site op Elbasan.

 

 

 

 

 

Nu buigen we voor Elbasan af en zien even later inderdaad de vervallen oude fabrieken staan. Daarna rijden we via de goede doorgaande route richting kust.Een landelijk gebied waar steeds iets te zien is, overal zijn mensen aan het werk op het land, karren met gras, mensen die met vee aan een touw lopen. Halverwege, even voor Bishquem Fushë, zien we ineens een grote markt(woensdagmarkt!), tijd om te stoppen en een kijkje te nemen N41.06063º E19.86158º.

Ouderwetse eigen gebreide borstrokken.

Overal staan karren waar de handel mee is aangevoerd.We lopen het weggetje naast de grote supermarkt naar beneden. Veel pluimvee,klein vee,groente,fruit, veevoer, kruiden echt van alles. Ook losse tabak om zelf sigaretten te rollen en de ouderwetse gebreide borstrokken,ongelooflijk. Verderop aan de ander kant bij de rivier zien we ook de kleding stallen maar zo ver gaan we niet.Af en toe worden we aangesproken en wil men weten waar we vandaan komen, men spreekt nauwelijk Engels, Duits soms spreekt iemand wat Italiaans.

Vlak bij de kust komen we weer op de doorgaande route naar het zuiden, 4 baans weg maar hier rijdt ook alles op en naast de weg, men moet wel want oversteken naar de andere kant is er door de midden berm niet bij. De stad Fier is weer druk en rommelig maar als je daarna in Vlorë komt, kom je in een andere wereld lijkt het wel brede straten, boulevard langs de stranden, geen vervallen flats, alles ziet er modern en verzorgd uit.

 

 

 

 

 

Stukje verder gaan we naar een kleine zeer nette camping bij een restaurant in Radhimë, we staan mooi met uitzicht op zee, Recidenca Cekodhima N40.37708º E19.47885º €15 en €3 voor de wasmachine De camping heeft 2 wasmachines die ik alle 2 meteen gebruik en 2 uur later hangt de was lekker te wapperen in de wind. Hier zie je dat overal de kust met de strandjes benut wordt door kleinschalig toerisme. Naast onze camping is nog een camping! We blijven een dagje, staan goed en tot nog toe geen elektrastoring gehad!!!

Recidenca Cekodhima, restaurant en camping.

Orikum

Vanmorgen met de fiets naar Orikum 3 km ten zuiden van Radhimë. Langs de hele kust ontwikkelt zich het toerisme, hotels, strandtenten zelfs wat eenvoudige campings en overal is men bezig een en ander klaar te maken voor het seizoen. We zien verschillende leuke activiteiten tijdens dit korte ritje. De baai ligt mooi beschut voor een schiereiland maar dit is een militair gebied en basis van de Albanese marine. Vooraan op dit gebied ligt de archeologise plek Oricum uit de 1st eeuw na Chr. de tijd van de Illyriërs die ten oosten van de Adriatische zee woonden.

Ik had op internet gelezen hoe je het kon bezoeken, je meldt je bij de wacht, bij de poort. Je geeft een identiteitsbewijs af, men belt voor toestemming en ineens staat er een jonge vrouw(volgens Marinus zat die vlak bij op het strand) een officiële gids die mee gaat. De fietsen moeten bij de ingang blijven staan, ben je met de auto dan stapt de gids in en kun je er naar toe rijden. Het is 20 minuten lopen, ze spreekt Engels en Italiaans. Onderweg zien we de Hoxha bunkertjes nog en de oude gebouwen van de oude basis, helaas geen foto's nemen. Ze vertelt wel wat er in de diverse gebouwen zat, eetzalen keuken etc. Op het terrein zelf staan borden met Engelse teksten, leuk om er rustig als enigste bezoeker rond te lopen

Oricum, het theater.
De archeologische plek Oricum.
We zijn de enigste bezoekers, kunnen rustig overal kijken.
Bij het altaar vertelt de gids een en ander over de stad.
bwd  Set 1/2  fwd
.

Terplekke staat een bord wat het kost en moeten we dan de entree 200 lek pp betalen(€1,60). Ze vertelt dat er 4 a 500 honderd mensen woonden destijds, dus groot was de stad niet. Je ziet een restant van de agora met theater en een afwateringsysteem de berg af. Er zijn wat restanten van huizen die in de rotsen uitgehouwen waren, de oude toegang tot de stad, een altaar en een grote trap.Ze is reuze aardig en we praten over diverse dingen/bezienswaardigheden in het land.Een half jaar staat ze voor de klas en een half jaar is ze hier gids. Ze laat ons eerst rustig zelf rond lopen en voegt zich later bij ons.

Er komen in het seizoen blijkbaar toch diverse toeristen, als we terug gaan komen we nog langs een paar bunkertjes hier zijn we uit het zicht en mag ik een foto nemen. We komen nu bij een ander uitgang en hier staat er een man met een auto en worden we comfortabel terug gebracht. Men vond het misschien sneu voor haar toeristen met een fiets en dan 2 x het stuk te moeten lopen. Wij krijgen onze documenten terug en de gids moet iets op een lijst tekenen. We vonden het een aparte ervaring, rijden nog even door Orikum dat dus stukje landinwaarts ligt en doen een paar boodschappen waar wij natuurlijk nu de bezienswaardigheid zijn op de fiets.

 

 

 

 

 

10 mei vandaag, we vertrekken weer van de camping en gaan de Llogarapas over naar de Albanese Rivièra , een prachtige route die we in 2012 ook gereden hebben.