Akrata

2019

Kato Vasiliki

De volgende morgen eerst even water innemen bij de haven en dan gaan we naar de andere kant van de berg, naar Kato Vasiliki . We drinken eerst een koffie bij het haventje, er komt een vissersbootje aan, de vrouw komt al met de auto aangereden en de vis wordt van boord gehaald.

 

 

 

 

 

We hebben ook even de mazzel dat er om 11 uur een ambulante bakker langs komt. Dit zie je heel vaak in de kleine dorpjes, altijd prettig even een vers brood. Dan rijden we naar het eind van de baai, ook weer een doodlopende weg, maar hier een prachtig strand en vlak bij heel veel sta mogelijkheden N38.34265º E21.61843º. De temperatuur is iets gezakt maar het is toch nog behoorlijk warm, dus we blijven boven op het plateau staan zodat we wind vangen, schaduw moeten we zelf maken met de camper en de luifel. Maar wat een mooie baai aan beide kanten hoog gebergte en in de verte zien we de grote tolbrug bij Antirrio naar Rio.

Het eind van de baai bij Kato Vasiliki.

Antirrio

De volgende dag gaan we naar Akrata op de Peloponnesos, hier zijn Harry en Renate, de Oostenrijkse camperaars die we ook in Kroatië en Montenegro ontmoet hebben. We nemen niet de tolbrug maar gaan deze keer met de ferryboot naar de overkant naar Rio vlak bij Patras €11. De 4 voudig tuibrug is vlak voor de Olympische spelen van 2004 in Athene geopend. Hij is bestendig tegen aardbevingen en tegen het fenomeen dat de golf van Korinthe jaarlijks 3 cm breder wordt door verschuiving van de aardschollen. Het is een 4 baans weg van totaal 2880 m lengte en de hoogte van het brugdek is 57 meter.

De brug is spectaculair om over heen te rijden wat we al eens gedaan hebben, maar de ferry overtocht is ook apart, je vaart onder de brug door en ziet hem prachtig vanaf het water. Daarna nemen we niet de tolweg naar Akrata maar besluiten over de oude nationaal Road te gaan. De tolweg is nu klaar maar men is bezig de spoorverbinding met Patras te bouwen en de wegen er naast rond de dorpen zijn een grote bouwplaats.

Hier en daar zien we gele borden van wegomlegging, dat denken we omdat dit er alleen in het Grieks staat. Zeer onduidelijke situatie en ergens gaan we fout, er is een tunnel onder de weg door en nemen die om weer op de goede weg te komen. 2 lange tunnels onder de snelweg door kunnen we er onder door er staat nl geen hoogte aangegeven. 2 tunnels dan denk je toch als de eerste gaat, geeft de 2e ook geen probleem.Langzaam stapvoets rijden dan komt de 2e tunnel met tussenruimte van 2 a 3 meter en ineens zie ik hier een hoogte bord 2.70 meter. Gaat dit, net wel of net niet, langzaam rijden, er staan auto's op ons te wachten en een geeft aan ja kom maar. Niet dus zitten we bijna aan het eind van de tunnel, waar de weg weer beetje oploopt, lopen we vast met het dak, langzaam weer terug en schade opnemen.

 

 

 

 

 

Marinus klimt door het kleine dakluik achter bij het bed op het dak, 2 dakluiken gescheurd. De boel met tape dicht geplakt en toen de autobaan op, we waren er klaar mee. Van deze bouwput rond de National Road waren we niet op de hoogte.

Even de schade opnemen.

Akrata

We staan op Akrata Beach een kleine familiecamping met ook een aantal vaste kampeerders. N38.17373º E22.33763º €20. We kennen de camping en hebben hier al vaker gestaan. Het gedeelte bij het water is juist voor de gewone kampeerders, wij staan vlakbij het water heerlijk onder de bomen met continue schaduw. Fijn van deze camping is dat er ook op het (stenen)strand rond 12 uur schaduw van de bomen is, heel erg prettig.

's Avonds eten we gezellig met elkaar in het restaurant van de camping. Vandaag even een dagje rust op de camping, een wasje gedraaid en wat zwemmen en relaxen, het is erg warm. Harry en Renate gaan vanmiddag weg die vertrekken vanavond met de boot naar Venetië. Leuk dat we elkaar toch weer even ontmoet hebben, dit was niet gepland maar kwam zo weer uit. Wij gaan morgen Argolis in.