Terug reis

Hits: 5726

2012

Skopje ligt niet ver van de grens van Servië, tot Bujanovac loopt de autobaan en dan komt er een stuk 2-baans tot Leskovac. Op dit stuk zagen wij bij Predejane een overnachtingsmogelijkheid(betaald) bij een motel. Voor ons was het nog te vroeg dus wij zijn verder gegaan. Bij Leskovac wordt het weer 4-baans(tolweg). Prima snelweg, waar het doorgaande verkeer naar Turkije rijdt. Rustig maar saaaaaaaai, landschappelijk niet mooi of interessant. Het is vlak en allemaal landbouw gebied waar vanaf ten zuiden en ten westen van Belgrado een grote smog wolk hangt, omdat men overal de stoppels van het land aan het afbranden was. Goed voor de grond geloof ik, maar slecht voor de mensen hun luchtwegen. We rijden door tot Paracin, dit is een parkeerplaats bij een benzinestation dat niet helemaal vol staat met vrachtwagens, hier overnachten we. N 53º52'46"  E 21º24'16" Deze plek is misschien wat minder populair bij de vrachtwagenchaffeurs(weinig voorzieningen?), wij hebben een prima rustige nacht gehad. We zagen dat diverse parkeerplekken bij benzinestations wifi hebben deze heeft het helaas niet. Maar als we de volgende dag doorrijden zien we vlak onder Belgrado een benzinestation met wifi zodat we even een laatste stukje op reisavontuur.com kunnen plaatsen. Het is weer behoorlijk warm, de borden boven de weg geven 28 a 29 graden aan. We krijgen ineens het idee door te rijden tot in Slovenië naar Ptuj. De camping met de thermaal baden waar onze Balkanreis zo'n beetje begon. Er is hier in de omgeving nauwelijks iets aan camperplekken of campings. Dus dit leek ons wel weer even een aardige tussenstop voordat we verder naar huis rijden. Om 7 uur 's avonds zijn we weer op de camping Terme Ptuj. Vanmorgen naar het dorp gelopen om onze laatste Servische Denars bij een bank te wisselen.

Soms is het wel eens moeilijk in te schatten wat je nodig hebt en bij de grens Servië-Kroatië kon je wel je euro's voor Kuna's(Kroatische munt) wisselen maar niet het Servische geld. Te triest voor woorden zoiets. De Slowaakse bank doet niet moeilijk. Daarna maar in de diverse warme (binnen)baden, bubbelbaden liggen dobberen en buiten nog even van het mooie weer genoten. Dan kunnen we fris en uitgerust aan de terugreis beginnen. Even voor 9 uur vertrekken we uit Ptuj en zijn 20.30 in Bad Camberg even voorbij Frankfurt. Hier is een officiële CP en de plaats ligt vlak naast de autobaan N 50.29670 E 8.26622 Je komt er langs een Aldi, Lidl en Mc Donalds! Het was gister een lange dag maar voordeel is dat we nu de drukte van Frankfurt al gehad hebben en zijn dus in de loop van de middag al thuis. Totaal hebben we 5900 km gereden. Van de 3 Balkanlanden, Montenegro, Albanië en Macedonië is Albanië ons het beste bevallen. Heel aardige bevolking, groot verschil met Macedonië vonden we. Zo'n klein landje met zoveel verschillende bevolkingsgroepen die allemaal erg aan hun eigen identiteit vasthouden en elkaar in de gaten houden. Wat de vooruitgang denk ik niet zo ten goede komt. Ik noemde het al, het oude Oostblok, in Albanië speelt dit helemaal niet, alles van het communisme is overboord gegooid, richting Europa op allemaal. Wij vonden het hier een veel prettiger sfeer aardigere bevolking opener naar de toeristen toe. Dan heb ik het over de "gewone bevolking" niet de mensen die je ontmoet in restaurant of winkels. Ongelooflijk hoe vaak we hier gegroet zijn, zwaaien etc. Je hebt echt het gevoel dat men blij is dat je er bent en in Montenegro en Macedonië interesseert het niemand wat. Ja het eten is wat minder in Albanië, fastfood byrek en pizza, kort door de bocht gesproken dan. De wegen zijn slechter, de steden chaotischer maar toch vonden we het prettiger.
 

Tetovo

Hits: 11723

2012

Vanmorgen eerst even in Struga naar een internetcafé en toen naar het dorpje Vevcani, niet zover hier vandaan. Dit riep zich bij het uiteen vallen van Joegoslavië uit tot zelfstandige republiek. Men wilde nl de bronnen die hier uit de bergen komen omleiden. Ze hebben zelfs een eigen vlag die erg op de Macedonische lijkt. Je kunt er een zg paspoort(curiositeit)kopen. In de boekjes wordt het aangeprezen als zouden hier de baba's nog in klederdracht lopen. We hebben ze niet gezien. Wat niet in de boekjes stond en ik onbegrijpelijk vind is de kerk van St. Nickolas. Je komt er langs als je naar de Springs loopt, die stellen niet zoveel voor, hangt natuurlijk ook af van het jaargetijde. Maar het kerkje ziet er aan de buitenkant vrij nieuw en niet interessant uit maar is van binnen prachtig.

Vevcani, ook hier hangen overal de  puntpaprika's te drogen.

Wij troffen het de kerk was open, misschien omdat het weekend was, en na betalen van een kleine entreeprijs konden we naar binnen. Jammer men sprak geen buitenlandse taal en we konden dus niets vragen. We zien op het ogenblik overal in Macedonië de puntpaprika's te drogen hangen en men is overal hout aan het hakken. Men maakt zich klaar voor de komende winter. Daarna zijn we naar Tetovo gegaan, onderweg zien we regelmatig zeer grote Albanese vlaggen hangen en bij de dorpen breed uitgespannen. Tetovo is stad met een Albanese meerderheid maar ook een multi culturele stad. Heel veel Turken, in de stad lopen heel veel vrouwen met hoofddoek en lange(grauwen) jassen. Iets wat we bij de Albanese moslims totaal niet gezien hebben afgezien van de witte eenvoudige hoofddoek. Je ziet dus heel vaak gewoon de Albanese vlag ergens hangen. De burgemeester van Tetovo heeft het gepresteerd om de Albanese en Macedonische vlag op het stadhuis te hangen en werd prompt gearresteerd. Het verkeer is hier in vergelijk met een Albanese stad weer veel rustiger. We vinden in het centrum op een klein pleintje een parkeerplek. Daarna gaan we naar de Sarena moskee, die heeft een heel aparte buitenkant. Het is net of er allemaal speelkaarten opgeschilderd zijn. Ook de ingang is erg mooi. Ik had helemaal een sjaal meegenomen en wou wel naar binnen, nadat we het aan iemand gevraagd zouden hebben. Maar Marinus wilde niet, er staat ook een en ander op een A4tje geschreven bij de ingang maar wat? Het lezen is hier zo wie zo een probleem omdat het echt allemaal het Cyrillische schrift is. Toen zijn we naar de Arabate Baba Teke gelopen even buiten het centrum. Dit is een klooster van de Bektasi orde. Ik had al in een boekje en op het internet gelezen dat de Baba(?) je graag ontvangt en rond leidt. Wij dus naar binnen op zoek naar hem. En ja hij zat te lezen in de tuin, een zeer vriendelijke man, met lange witte baard, gekleed in het wit. We werden werden meteen naar binnen uitgenodigd en kregen ook een klein(sterk) drankje aangeboden. Hij sprak een beetje Italiaans, had daar kort gewerkt en een beetje Frans dus we konden wat praten. Hij vertelde dus dat de orde(?) Alevitisch is, dus ruim denkend(humanistisch), de vrouwen dragen geen hoofddoek bv. Hij woonde er helemaal alleen op het grote complex, een en ander is heel erg vervallen. We hebben in een busje ergens een gift gedaan, maar voor dit soort gelegenheden heb ik ook altijd een Hollands presentje bij me, een sleutelhanger met klompjes. Hij liet er nog een zien met de Eiffeltoren, en uit Jeruzalem, ook gekregen van bezoekers. We hebben ook even wat in zijn dikke boek geschreven, begin van de maand waren er meer Nederlanders geweest. Een hele leuke ontmoeting met een vreselijk vriendelijke man. 

De hoofdingang van het klooster van de Bektasi orde, de Arabate Baba Teke.

We staan op de parkeerplaats bij hotel Emka in het begin van de stad N 41.98600 E 20.95861 Een drukke weg, we eten in het restaurant, zijn weer de enigste, onbegrijpelijk voor de zaterdag. Het restaurant heeft wifi, ik krijg de toeganscode 43214321 en kan dus hiermee rustig in de camper even een stukje plaatsen op reisavontuur.com. Misschien hadden we beter met de camper naar het klooster kunnen rijden voor een rustiger overnachtingsplaats. Je rijdt er gemakkelijk naar toe: op de brede hoofdweg met een paar rotondes moet je de afslag naar het kabelbaantje hebben. Maar dan had ik weer geen internet gehad!

Skopje

Hits: 6219

2012

Vanmorgen was het maar een klein stukje naar Skopje en omdat het zondag is vonden we vlak bij het centrum, voor de brug linksaf, een parkeerplaats. Eerst over de brug, met aan 2 kanten beelden van leeuwen, naar de oude binnenstad gelopen. Heel veel was er dicht, alleen de Bit bazaar daar was het erg druk. Vergelijkbaar met onze Zwarte Markt in Beverwijk. In het oude centrum zijn heel veel goud en zilverwinkels, ongelooflijk dat die allemaal wat kunnen verdienen, een enkeling was open. We wilden ook nog naar de kerk Sv Spas, dit is een kerk die gedeeltelijk in de grond gebouwd is omdat destijds een sultan bepaalde dat kerken niet hoger mochten zijn dan een moskee. We waren trouwens de verkeerde kant opgestuurd en dat was ons in Macedonië al vaker gebeurd. Bij de kerk was het weer een kaartje kopen en dat is tot daar aan toen maar ook weer een bord van niet fotograferen. Ik had er in eens genoeg van, wat een gezeur, vroeger met het flitslicht daar kan ik me wat bij voorstellen met de kwetsbare fresco's . Maar tegenwoordig heeft toch iedereen een digitaal toestel of mobieltje, volledig achterhaald. We zijn denk ik een beetje kerkenmoe dus ineens hoefde het van mij niet meer.

De oude binnenstad van Skopje, nu rustig want het is zondag dus zijn veel winkels gesloten.

Toen naar het nieuwe centrum gelopen daar staan heel veel beelden met oa een fontein met muziek. Op de hoek een Italiaans café/restaurant daar maar eens gegeten weten we tenminste wat er komt, lekkere bruchcetta met tomaat en verse basilicum en pasta met gorgonzola en noten. Toen hadden we het wel gezien en zijn we richting grens gereden naar Servië. We hadden hier en daar onderweg al geïnformeerd naar de terugreis. Er waren diverse mogelijkheden en voordat we aan de reis begonnen was voor ons nog niet duidelijk hoe we terug zouden rijden. Terug via Albanië en Montenegro en dan via Mostar in Bosnië dat was oa een optie. Het is toch Servië geworden de zg Autoput, destijds een populaire route naar het zuiden maar die een hele tijd door alle toestanden in oa Servië uit de gratie was. De route gaat nu terug via Belgrado, Zagreb en Graz.

Het meer van Ohrid

Hits: 57080

2012

Sv Naum

Na Pogradec rijden we verder langs het water en zien bij Thushemisht(?) aan de rechterkant van de weg een officiële P voor tenten en campers. Even verder is de grens en rijden we Macedonië binnen, een klein stukje verder en je komt bij het klooster Sv Naum. Een toeristische attractie waar veel bussen komen en bootjes vanuit Ohrid.

Het kloosterkerkje is niet heel groot en niet erg oud, het is wel van binnen mooi beschilderd met fresco's. Het kloostercomplex is inmiddels een hotel, een en ander valt wel een beetje tegen. Even verder kom je langs het museum Gradiste, hier heeft men een sinds een paar jaar een prehistorisch paalwoning dorpje nagemaakt. Naar aanleiding van resten van een dorp op palen, die men in het meer gevonden heeft. Een en ander ziet er heel netjes en verzorgd uit. We gaan een plekje zoeken, even voor Ohrid, tussen Lagadin en Pestani vinden we een plekje aan de kant tegen over een verlaten/gesloten camping. N 41.03877 E 20.80525 Ik heb het een en ander in een boekje gelezen over Macedonië en de problematiek van het land. Ze zijn bang van de Albanezen(in eigen land dus), die zijn op het ogenblik een grote minderheid die snel groeit, en ze vrezen een eventuele droom van een groot Albanië. Griekenland is weer bang van de Macedoniërs ivm een groot Macedonië. En dan hebben we het nog niet over Kosovo gehad ook overwegend Albanees. Een en ander is al eeuwen lang gaande en terug te brengen tot: is Alexander de Grote nu een Griek of een Macedoniër. 

De boot uit Ohrid komt aan bij het klooster Sv. Naum.

We staan hier mooi aan het water en de weg langs de kust hier is niet erg druk. We hebben vandaag maar eens even een sateetje op de barbecue gemaakt met pindasaus even weer wat anders. Als we net afgewassen hebben stopt er een auto, de man komt naar ons toe en begint in het Nederlands te praten. Hij heeft in Utrecht gewerkt, woont in Pestani heeft er appartementen en heeft een veel mooier plekje met warme douches etc. voor ons. We vertellen dat we de andere kant op gaan en uit Albanië komen, hij vindt het helemaal niks daar en reageert heel sceptisch. We zijn dus nog geen 8 uur in het land en de 1ste Macedoniër die we spreken bevestigd meteen het verhaal in het boek.

Ohrid

Vanmorgen Ohrid in geweest, allemaal Nederlanders die je hier ziet. Eerst op zoek naar een pinautomaat bij de grens en onderweg was daar geen gelegenheid voor. Verder valt het ons op dat het hier zo rustig is, qua verkeer en qua mensen in vergelijk met een Albanese stad. Je kunt zien dat men hier van het toerisme leeft en het seizoen is praktisch voorbij. Ohrid heeft bij het water een aardig straatje waar je de mooie Ottomaansehuizen ziet, we zijn de oude binnenstad naar boven ingelopen maar daar is het of vervallen of het zijn nieuwe huizen. Op de bazaar is het ook erg rustig, zoveel stalletjes met groenten en andere waren en zo weinig mensen. En dan is er natuurlijk de toeristische winkelstraat met de moderne winkels.

Ohrid, hier vandaan kan je met de boot naar het klooster Sv. Naum.

Struga

Rond de middag begint het te regenen, wij rijden door naar Struga een stuk verder op. Weer heel veel Nederlanders, de boulevard rond de rivier de Drin ziet er mooi uit daarna is het nog een drukke winkelstraat en verder doet het heel er "oostblokkerig" aan. Een beetje triest, of het nu aan de mensen ligt of aan het weer, het begint weer te regenen, we weten het niet. We gaan naar Autocamp Livadiste, een stuk verder richting grens we staan mooi aan het water, we zijn er helemaal alleen.

De camping is het hele jaar open, ongelooflijk, we kunnen zelfs in het restaurant eten. Het zijn allemaal caravans die hier het hele jaar staan maar waar niemand in zit. Echt een camping van de staat denken we want anders dan kan dat toch niet? De volgende dag is het prachtig weer, we blijven dus een dagje, de fietsen er uit en 's morgens naar Radozda gefietst 3 km zuidelijker, laatste plaatsje voor de Albanese grens. Hier is een internetcafé. Deze streek staat bekend om zijn vele kerkjes, met oude fresco's, in Radozda is een bekend rotskerkje, meer dan 700 jaar oud. Sleutel kun je bij het restaurant beneden halen in het begin van het dorp. Het is het kerkje Sveti Arhangel Mihail, de grootste in zijn soort. Het zijn een behoorlijk aantal trappen omhoog, je hebt dan ook een mooi uitzicht over Radozda. 's Middags naar het kleinste kerkje Sv Atanas, andere kant op, slechts 600 jaar oud en niet echt een rots kerkje maar het is hoog tegen de rotsen aangebouwd. Dit is een piepklein kerkje waar je hooguit met 5 a 6 mensen in kunt staan. Bij het vlakbij gelegen klooster Bogorodica is ook een echt rotskerkje daar waren we gister al in geweest, toen was er iemand mooi aan het zingen. Je ziet er als je omhoog klimt de verblijven van de monikken. Vandaag was het mooi weer dus was het er druk , ook in het kerkje, onmogelijk hier een foto van te nemen. Morgen gaan we weer verder, eerst naar een dorpje in de bergen en dan naar het noorden naar Tetovo, een stad met overwegend Albanezen.

Het rotskerkje in Radoza, in het restaurant beneden de sleutel ophalen!