Terugreis

2014

Toen we vrijdagmorgen vertrokken had het 's nachts weer 15 á 20 cm gesneeuwd. We reden toch vlot het dal uit, de wegen waren al schoon. Bij München hebben we heel veel oponthoud gehad door aanrijdingen. Dit kostte veel tijd en kwamen 's avonds pas tot Göttingen vlak bij de Harz. De CP van Göttingen staat in het boekje 85 TopPlätze van 2014, N 51.52150 E 9.93028 € 9 met munten betalen, stroomzuil € 0,50 en voor € 1 koop je bij het vlakbij gelegen zwembad een internet kaart voor 15 uur. Ik heb er verder weinig van meegekregen omdat ik ziek geworden ben.

Plan was naar Wernigerode te gaan maar de volgende dag was ik ziek, zomaar ineens, het duizelde me en ik was misselijk. Ik heb die dag 2 keer overgegeven en de hele dag op bed gelegen. Tegen de avond voelde ik me fit genoeg om te gaan rijden. We hadden afgesproken om zondag bij Sandra en Michiel te zijn, daarom schrappen we het bezoek aan Wernigerode, heel erg jammer. Om half 7 vertrekken we en hebben alleen de navigatie ingesteld op Blomberg, bleek "maar" 107 km te zijn. We hebben geen idee hoe we rijden, maar op een gegeven moment zie ik op de navigatie dat we op een overigens prima geasfalteerde naamloze weg rijden. Heel merkwaardig en op een gegeven moment roept de navi links af het bos in, dat doe ik niet zegt Marinus. Maar hoe lang we ook doorreden, ook in een bos, niets te zien en de navi riep maar keer om. Toch maar omgekeerd en het bospad in. Er volgde 8 km door een bos over een prima onverharde weg waar we toch 40 á 50 km konden rijden, heel merkwaardig. Normaal vraagt de navigatie als er een onverharde weg op de route voorkomt of je dat wil. We waren natuurlijk een beetje onvoorbereid weg gegaan , het was tenslotte maar 107 km. Je rijdt in het donker en ik voelde met nog niet helemaal fit, zo is alles allemaal even anders. Van Göttingen naar Blomberg rijd je nl niet over autobaan maar steek je eigenlijk dwars door van oost naar west. Door kleine dorpjes, op een gegeven moment flink stuk naar beneden, de berg af.

Half negen kwamen we bij Sandra en Michiel aan, ik was wel weer wat opgeknapt maar voelde me erg slap. Het gaat weer wat beter en ik heb ook weer een beetje gegeten, maar erg fit ben ik nog niet. Michiel is druk aan het klussen dus Marinus helpt even een paar uurtjes mee. Maandag rijden we weer naar huis, een beetje bijzonder einde van een verder prima verlopen winterreis met de camper.