Scilla en zuidkust

 

2007

Na Tropea kom je weer op de drukkere doorgaande route langs de kust en zien we Sicilië al liggen. Op het smalste punt in de straat van Messina ligt het plaatsje Scilla. Dit is een prachtig plaatsje ook hier alweer op een plateau. Vroeger was dit een berucht en gevaarlijk punt in de scheepvaart. Heel veel scheepvaart zie je hier voorbij gaan.Ten noorden van het plateau ligt de oude visserswijk, een smalle straat eigenlijk en bij hoog water, of storm staat het water zo'n beetje tot aan de deuren van de huizen. Dit is echt een gedeelte wat je niet moet overslaan! Ten zuiden van het plateau ligt een mooi zandstrand, overal staan echter borden: geen campers. Wij hebben dit maar een keer genegeerd zoals de Italianen ook zo vaak een parkeerbord negeren. Helemaal aan het eind waar het doorloopt hebben wij overnacht. Ik denk dat het ook aan het voorseizoen ligt dat we geen last gehad hebben, maar in het seizoen als het strand helemaal vol ligt dat er dan wel gehandhaafd wordt.

De drukke scheepvaart route de Straat van Messina, aan de overkant ligt dus Sicilië.

 

Specialiteit van deze streek is de zwaardvis, die met een harpoen gevangen wordt. Als je langs de kust verder rijdt zie je dat Sicilië heel erg dicht bij ligt. Wij zijn niet naar Reggio di Calabrie geweest ondanks dat het een beroemd beeld in een museum heeft. Grote steden hebben niet zo onze voorkeur, ook vanwege de hoge criminaliteit. Het is hier een arme streek, je vraagt je echt af waar men hier van leeft.In het binnenland zie je de uitlopers van de Apennijnen, het Aspromonte gebied. Er is hier zelfs een wintersport gebied waar je tot maart kunt skiën. Het is een ruig en kaal gebied en volgens vele boeken het gebied van de maffia, bandieten en ontvoerders. Volgens het boekje van de ANWB valt het allemaal wel mee en zijn de Calabresi bijzonder aardige mensen.Specialiteit van deze streek is de zwaardvis, die met een harpoen gevangen wordt. Als je langs de kust verder rijdt zie je dat Sicilië heel erg dicht bij ligt. Wij zijn niet naar Reggio di Calabrië geweest ondanks dat het een beroemd beeld in het museum heeft. Grote steden hebben niet zo onze voorkeur, ook vanwege de hoge criminalietei. Het is hier een arme streek, je vraagt je echt af waar men hier van leeft. In het binnenland zie je de uitlopers van de Apennijnen, het Apromonte gebied. Er is hier zelfs een wiwntersport gebied waar je tot maart kunt skiën. Het is een ruig en kaal gebied en volgens vele boeken het gebied van de maffia, bandieten en ontvoerders. Volgens het boekje van de ANWB valt het allemaal wel mee en zijn de Calabresi bijzonder aardige mensen!

Bova

Hier heb je dus het gebied met diverse oude Griekse dorpjes,we zijn er naar één toegereden, Bova. We hebben een stuk van slechts 14 km gereden steil omhoog de bergen in, een prachtige rit. Bova ligt boven op een berg, kom je in het dorp aan en wat zie je op het dorpsplein staan......? Een grote oude stoomlocomotief, ongelooflijk hoe ze hem hier hebben gekregen.

 

 

 

 

 

Ben je treinliefhebbber dan moet je Bova niet overslaan. Een grote stoomlocomotief waar een trappetje bij staat en waar je dus in mag. Alle straten en pleinen staan hier 3 keer geschreven, in het Italiaans, in het Grieks, met Latijns en Cyrillisch schrift. Een plein is dus een piazza maar ook platia heel apart. Dit is ook de streek van de Bergamot, deze citrusvrucht is waarschijnlijk een kruising van een limoen en een wilde sinaasappel. De etherische olie in de schil is een belangrijke geurstof in parfums. Er kwam in 1980 een eind aan omdat de bergamotolie chemisch gemaakt kon worden. Toch begint men nu weer langzaam met de teelt van bergamot. Verder waren er heel veel jasmijnplantages, zelfde verhaal ook door goedkoper import uit Egypte en India. In de winkels in de dorpjes kun je heel veel bergamot producten kopen, olie, jam etc.

We zijn ook even naar Pentadattilo gereden, een verlaten Grieks dorp. De bewoners werden in 1965 gedwongen het dorp te verlaten i.v.m aardbevingen en overstromings gevaar. Belachelijk maar het zal wel met politiek te maken hebben gehad. Inmiddels wordt er weer gerestaureerd en wonen er weer wat mensen. Het ligt maar een klein stukje van de kust, op mijn Michelin kaart staat het niet(Bova wel) maar ik las het in het ANWB extra boekje van Calabrië. Het is slechts een klein stukje maar zeker de moeite waard om er even naar toe te gaan en er doorheen te lopen. In dit boekje staat ook een klein rondje van de kust af en waarin je door Bova komt, wij hebben de weg niet gereden, we kwamen op een stuk dat met de camper te steil en te slecht was. Misschien is het met een gewone auto wel te doen of we hebben de goede weg niet gevonden. Wij zijn dus gewoon naar Bova gereden en dezelfde weg weer terug. In het desbetreffende boekje stond echter niets over de locomotief op het dorpsplein???

Gerace

Dit is dus het zuidelijkste puntje van Italië we gaan nu weer richting omhoog richting Gerace en Stilo. Beide plaatsjes liggen een klein stukje van de kust. Gerace is een oude stadje met stadspoorten, een toeristisch plaatsje dat in het seizoen best wel druk zal zijn. Even buiten Gerace zagen we een knots van een viaduct dat de weg en de spoorlijn over ging, met andere woorden je kunt goed bij het strand komen. Je komt dan bij een soort voetbalveldje waar je goed kunt staan, er liggen wat vissersbootjes en verder op zie je wat vakantie huisjes. Echt een plek om een dagje te blijven staan wat we dan ook doen.

 

 

 

 

 

Stilo

Daarna zijn we weer 15 km van de kust af gereden naar Stilo, een plaatsje dat heel bekend is vanwege zijn bijzonder Byzantijns kerkje de Cattolica. Helaas binnen geen foto's nemen wegens de restanten van fresco's die nog aanwezig zijn. Het kerkje is in de 10e eeuw gebouwd en lijkt op soortgelijke bouwwerken op de Peloponnesos. Stilo zelf is ook de moeite waard om door te lopen, we zagen er de voeten(van Jezus?) op de zijgevel bij de ingang van een kerk.

Stilo.

Na 2 dagen op een camping in Cantazaro gestaan te hebben gaan we naar Le Castella, Hier vind je een een fort dat herinnert aan de Normandiërs.Via een smal weggetje kan je naar het kasteel lopen dat in zee ligt. Het is te bezichtigen, wij hebben dat echter niet gedaan. Een behoorlijk toeristische plaats, maar ondanks dat het al eind mei is moet het toerisme hier nog helemaal op gang komen.Bij Mirto Crosia is weer een lang strand waar we ook wat campers zagen staan. Wij zijn echter doorgereden en vlak naast het dorp was een kleine rotonde bij het strand waar we net een mooi plekje vonden. Bij Sibari vind je weer resten van het Magna Grecea, zoals bij Metaponto waar ook nog een gedeelte van een grote Griekse tempel staat. Dit is al geen Calabrië meer , maar een klein stukje van Basilicata. Nu we weer wat noordelijker komen ziet het er wat minder armoedig uit, het is weer wat welvarender. Maar het is bar en boos de rommel die men overal neer gooit, terwijl je toch overal containers ziet staan. We zijn dwars door Taranto heen gereden en zijn nu dus in Puglia, of wel de hak van de laars.