Epirus

 

2008

Parga

9 April zijn we vertrokken met onze nieuwe camper richting Griekenland. We hebben voor 16 april een overtocht geboekt vanuit Venetië naar Igoumenitsa. Even voor Punta Sabbioni, bij Venetië,gaan we nog een paar dagen op een camping staan. We willen van hier uit de stad Venetië bezoeken. We zijn een dagje de stad in geweest, 1 dag naar Burano en 1 dag naar Murano. Deze eilandjes zijn zeker de moeite waard om te bezoeken. Vorig jaar bij onze rondreis door Italië waren we hier niet meer aan toegekomen. 16 April varen we, achter in de middag, de haven van Venetië uit. Dit is ronduit spectaculair. Je vaart vlak langs het San Marcoplein, het Dogepaleis en het begin van het Canal Grande. De volgende dag komen we rond 12 uur in Igoumenitsa aan. We nemen meteen de kustweg richting Parga. Omdat dit een stadje is dat behoorlijk toeristisch is willen we daar eerst naar toe nu het nog rustig is. In Syvota, ook een toeristische plaats maken we even een wandeling. Er is nog geen toerist te bekennen net zo als bij het strand Ammos waar we die nacht overnachten. De volgende dag rijden we vanaf de noordkant Parga in, aan de bovenkant van de stad zien we in een bocht een plek om te parkeren en doen dit meteen. Een goede beslissing want Parga is niet echt een stad om met een grote camper door te rijden en de campings liggen ten zuiden van de stad. Omdat het hier ook nog heel rustig is besluiten we maar om hier te overnachten wat geen enkel probleem oplevert. De volgende morgen lopen we dus zo de stad in en maken een wandeling naar de burcht. Deze streek heeft vele overheersers gehad, Romeinen, Venetianen, Bulgaren, Slaven en Turken en nog wat andere volkeren. Zo kocht een van de laatste overheersers, de islamitische Albanees, Ali Pasja, Parga van de Engelsen.

Het eilandje in de baai voor Parga.

Een zeer ingewikkelde geschiedenis dus. De kust is prachtig hier, Parga ligt heel pittoresk in een baai. Het heet een stad maar is eigenlijk een groot dorp, het seizoen moet hier nog beginnen. De toeristenwinkeltjes zijn al wel open maar je ziet maar een paar toeristen. We zien dus het Parga met zijn oorspronkelijke inwoners.

De volgende dag zijn we naar Mesopotamos gegaan een dorpje aan de riviermonding van de Acheron. Volgens de mythe vormde de rivier de grens met de onderwereld, tussen leven en dood. De veerman Charon begeleidde de zielen naar het hiernamaals, het rijk van Hades. Men kon hier via priesters de doden om raad vragen, een dodenorakel. Hierna volgt een lang stuk kust met zandstrand. Omdat het dus nog zeer rustig is overnachten we gewoon langs de kant van de weg in Vrachos Beach. Het is heerlijk weer en we besluiten een dagje te blijven.

 

 

 

 

 

De volgende dag rijden we na een paar kilometer land inwaarts richting Arta. Arta heeft een prachtige 17e eeuwse oude stenen brug. Dit type brug is typerend voor Epirus we zullen er dan ook nog vele zien. Vanaf Arta rijden we weer omhoog langs de rivier richting Ioannina, een mooie route door een prachtig dal. Overal zien we viskwekerijen en eigenlijk ook wel veel plekjes waar je zou kunnen overnachten. Wij rijden echter door naar Dodoni, ook weer een plek met een orakel. Helaas is het die dag gesloten(maandag), we maken een wandeling rond het terrein langs de afzetting zodat we toch nog een en ander zien. Op het grote parkeerterrein aan de overkant van de weg overnachten we en besluiten de volgende morgen meteen weer door te gaan naar Ioannina.

Ioannina

Daar gaan we eerst LPG tanken, op de lange weg naar de stad toe staat rechts een klein bordje en via een vreemde afrit aan de linkerkant komen we toch bij het tankstation. We rijden nu dwars door Ionannina naar de camping, deze ligt aan het water en heeft een wasmachine zodat we hier de was kunnen doen.

 

 

 

 

 

Lopend gaan we de volgende dag naar het centrum, vanaf de camping zie je de 2 minaretten in het oude stadsgedeelte. Dit gedeelte van de stad heeft nog een oude stadsmuur met oude toegangspoorten, binnenin is een citadel met ook een moskee. Het oude Turkse gedeelte is een dorp binnen een stad, heel erg rustig dus. De oude binnenstad met winkeltjes ligt hier vlak tegen aan en is erg gezellig. Dit is de stad van Ali Pasja, een wrede heerser en dezelfde dus die Parga van de Engelsen kocht. Dit gedeelte van Griekenland is tot 1912 Turks geweest. Met Ali Pasja is het trouwens slecht afgelopen, de Turken waren het niet zo erg met hem eens en hebben hem "uit de weg geruimd". 's Avonds lopen we nog een keer naar de stad op zoek naar een internet café, we lopen nu naar het nieuwe gedeelte, na hier en daar wat vragen en zoeken vinden we eindelijk iets. 

Het centrum van Ioannina.